Evolutie.EU

Fedor Steemans ‘Tien Hoofdargumenten Tegen het Creationisme’

Argument 9

“Creationisten lijken zich niet bewust te zijn van, of negeren liever, de nieuwste ontdekkingen op het gebied van Zelf-organisatie en Chaos/complexiteit-theorie die aangeven dat dode materie in staat is zichzelf in complexe vormen te ordenen.”

Fedors argument dat creationisten de ontwikkelingen op dit vlak negeren is onjuist. Zie bijvoorbeeld hier en hier en hier en hier. En creationist Duane Gish bespreekt ‘zelf-organisatie’ in het hoofdstuk over de tweede hoofdwet der thermodynamica in zijn boek Creation Scientists Answer Their Critics.

Fedors verwijzing naar ‘zelf-organisatie en chaos/complexiteit-theorie’ en ‘nieuwste ontdekkingen’ zijn vaag. Welke ontdekkingen precies? En waarom zouden die aantonen dat dode materie zichzelf in complexe vormen kan orderen? En wat bedoelt Fedor überhaupt met ‘complex’? Met zulke vaagheden van evolutionistische zijde is het niet vreemd dat creationisten hier maar weinig over publiceren. Zo lang evolutionisten niet laten zien hoe het leven spontaan heeft kunnen ontstaan, hebben creationisten simpelweg niets om op te reageren.

Niet alleen kunnen we het negende argument daarmee al van tafel schuiven, ik wil het zelfs omdraaien: evolutionisten lijken zich niet bewust te zijn van, of negeren liever, het kolossale verschil tussen zelf-ordening van levenloze materie enerzijds, en de hoge organisatiegraad van leven anderszijds.

Chaos-theorie is een gloednieuwe wetenschappelijke stroming die een breed scala van allerlei disciplines onderling verbindt. Het verbindende principe is dat uit ogenschijnlijke wanorde complexe patronen en systemen als vanzelf tevoorschijn komen ('emergente eigenschappen').

(Het valt wel mee met dat ‘gloednieuwe’. Er wordt al decennialang onderzoek gedaan naar chaostheorie.)

‘Emergente eigenschappen’ zijn eigenschappen of functies van een systeem als geheel, die de losse onderdelen niet hebben. Geen van de onderdelen van een vliegtuig kunnen op zichzelf vliegen, maar als samengevoegd geheel kunnen ze dat wel. Vliegen is een emergente functie. Bij levende organismen is er ook op vele niveau’s sprake van emergente functies. Een eiwit bezit een functie die de losse aminozuren waaruit het is opgebouwd niet bezitten. Dit soort emergente functies zijn een probleem voor evolutie, want de functies verschijnen dikwijls alleen wanneer de onderdelen op een specifieke manier in elkaar zitten. Vaak zijn het zoveel onderdelen dat de functionele samenstelling niet door toeval ontstaan kan zijn, en natuurlijke selectie kan pas plaatsvinden op het moment dat er sprake is van functionaliteit.

Fedor gebruikt de term ‘emergente eigenschappen’ kennelijk op een andere manier, namelijk om ordelijke structuren aan te duiden die spontaan verschijnen uit wanorde. Maar dat staat los van de emergente functionaliteit zoals hierboven besproken.

Eenvoudige voorbeelden hiervan zijn complexe georganiseerde natuurlijke verschijnselen zoals sneeuwkristallen, wolken, duinenrijen, enz.

Nu dat Fedor enkele concrete voorbeelden geeft, wordt de leegte van zijn argument pas echt duidelijk. Dit zijn inderdaad allemaal voorbeelden van orde, maar zeker niet van complexiteit, laat staan van organisatie, zoals we bij levende organismen vinden. Twee evolutionistische onderzoekers naar de oorsprong van het leven schrijven hierover:

Self-ordering phenomena should not be confused with self-organization. Self-ordering events occur spontaneously according to natural “law” propensities and are purely physicodynamic.
[…]
Organization involves choice contingency rather than chance contingency or law-like necessity. Organization requires purposeful selection from among real options. Organization is fundamentally algorithmic, goal-oriented, and formal. Organization requires dynamically-inert (dynamically incoherent) configurable switch settings to instantiate formal choices into a physical matrix. Organization utilizes a sign/symbol/token system to represent those choices.
Abel, D. L. en J. T. Trevors, Self-organization vs. self-ordering events in life-origin models, Physics of Life Reviews, 3, 211–228, 2006

Er zijn dus grote verschillen tussen orde en organisatie:

Orde is simpelweg regulariteit.
Organisatie is het maken van specifieke keuzes uit meerdere mogelijkheden.

Orde ontstaat meestal als gevolg van wetmatigheden. Bijvoorbeeld de hexagonale structuur van sneeuwkristallen is een noodzakelijk gevolg van de fysische eigenschappen van watermoleculen. Moleculen hebben de neiging zich op de meest energetisch aantrekkelijke manier te groeperen, en kristallen zijn vaak de laagste staat van energie die moleculen aan kunnen nemen.
Georganiseerde systemen (zoals DNA, RNA en de hele eiwitsynthese machinerie) ontstaan niet spontaan uit de losse onderdelen als gevolg van de fysische eigenschappen van die onderdelen. Veel biologische structuren zijn niet de energetisch meest aantrekkelijke samenstelling van de onderdelen.

Orde bevat weinig informatie. De informatie die kristallen bevatten ontstaat niet bij de kristalvorming, maar zit reeds ingesloten in de eigenschappen van de moleculen of atomen.
Organisatie bevat veel informatie. In het geval van het DNA/RNA/eiwitsynthese systeem wordt deze informatie via symbolen doorgegeven.

Zelf-ordening kan dus inderdaad plaatsvinden, en daar zijn talloze voorbeelden van. Maar er is letterlijk een levensgroot verschil tussen zelf-ordening en zelf-organisatie. En zelf-organisatie van levenloze materie is nooit waargenomen.

We are aware of no publications demonstrating bona fide “self-organization” in nature.
Abel, D. L. en J. T. Trevors, Self-organization vs. self-ordering events in life-origin models, Physics of Life Reviews, 3, 211–228, 2006

Bovendien is zelf-organisatie van levenloze materie tot de eerste levensvorm onwetenschappelijk. Het is namelijk, zoals zoveel evolutionistische ideeën, niet falsifieerbaar.

The notion of self-organization is not falsifiable by hypothesis-driven scientific method. Hypotheses must be testable, especially to merit respectability as a scientific theory. No experimental design has been offered that can test and potentially falsify such an open-ended postulate as hoped-for self-organization.
Abel, D. L. en J. T. Trevors, Self-organization vs. self-ordering events in life-origin models, Physics of Life Reviews, 3, 211–228, 2006

Zelf-organisatie is niet waargenomen, en het idee dat het heeft plaatsgevonden is niet falsifieerbaar. Het is dus onwetenschappelijk.

Ook bepaalde computer-simulaties (het Tierra-project) suggereren dat er voldoende reden is om aan te nemen, dat onder de juiste omstandigheden bepaalde, eenvoudige basiseenheden zich vanzelf kunnen organiseren in complexere vormen zonder aanwijsbare gerichte invloeden van buitenaf.

Creationisten beweren vaak dat evolutie in strijd is met de 2e wet van thermodynamica, omdat iets eenvoudigs tot iets complex wordt, oftewel schijnbaar neemt de wanorde van een systeem af, terwijl je zou verwachten dat het tegenovergestelde zou gebeuren. In hun boek 'Evolution as Entropy' betogen de schrijvers Brooks and Wiley daarentegen dat, gegeven de thermodynamische wetten, evolutie van simpel naar complex juist axiomatisch is. Simpel gezegd: het ligt in de aard van de levende materie om complexer te worden.

Dit zijn geen argumenten, maar een boekverwijzing en een verwijzing naar een computersimulatie. Naast dat Fedor niet laat zien hoe de Tierra simulatie en het boek van Brooks en Wiley evolutie nou precies ondersteunen, moeten we bovendien opmerken dat beiden uitgaan van reeds reproducerende eenheden. Terwijl creationisten de 2de wet van thermodynamica juist vooral gebruikt hebben als argument tegen organische evolutie, het ontstaan van de eerste levensvormen uit levenloze (dus niet-reproducerende) materie.

Argument 8          Index          Argument 10